Madonna de la Civita benedetta
che stai ‘nogppa’ stu mont sola sola.
Ce venne a Munsignora a visitéé
mamma t’ vulimm n’curunéé.
‘Na curunell d’or t’ulimm métt
ma centrellat cu centréll d’òr.
Basc la Unziàt t’ulimm purtéé
ma cundispost a gl’autar maggior.
A llé ce corse Don Engelie de Fabrizie
co tutt la signoria della casa.
Che bella signoria che sté a Itr
davant a la Madonna agginocchiata.
Voi gente di Gaeta che vulit
che la Madonna cù vuie n’ cià vulut stene.
S n’aut mnì a queste terre d’Itr
p’ dé l’onor a nuie scellerat.
Gliù regn e la campagna ce curreva
gliu Munsignor ce dette la benedizione.
Amman accussì ssìe Maronna mia,
t’ sì arraccomandata quest’anima mia.
L’anima di mio padre e della mia madre,
d’ tutt quent la cristianitéé
d’ tutt quent gli benefattor,
d’ tutt quent chi mél e chi bben c’ vòò.
Lascia una risposta